του
Διονύση Ελευθεράτου
Μέρος
2ο - «Κύριε Δούκα, αν είναι έτσι βουλιάζουμε…»
Πόσο
υποχρεώθηκε να πληρώσει για τους
Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 η κοινωνία,
που στα τελευταία οκτώ χρόνια στραγγαλίζεται
και ξεζουμίζεται για να «σωθεί η χώρα
από τα χρέη και τα ελλείμματα»; Το κόστος
έμοιαζε από την αρχή με το ποσό που
απαιτούν οι ανελέητοι εκβιαστές: ολοένα
και μεγαλύτερο.
Ο αρχικός
προϋπολογισμός των Αγώνων, χωρίς τα
έξοδα του Οργανισμού «Αθήνα 2004», ήταν
2,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Πριν ακόμη
παραδώσει το ΠΑΣΟΚ την εξουσία στη Ν.Δ.
(Μάρτιος 2004), ο λογαριασμός είχε ήδη
υπερδιπλασιαστεί, φθάνοντας τα 4,6
δισεκατομμύρια. Προς το τέλος του 2004 η
κυβέρνηση Καραμανλή ανακοίνωσε ότι
ξοδέψαμε το ποσό των 8,95 δισ. ευρώ, αλλά
αργότερα η Standard & Poor's μάς «ξεφούρνισε»
άλλο ελάχιστο κόστος: τα 11,27 δισ. ευρώ.
Σταματάμε εδώ; Αμ δε… Τον Αύγουστο του
2005 η Φάνη Πάλλη – Πετραλιά, που ήταν
αναπληρώτρια υπουργός Πολιτισμού το
2004, παραδέχθηκε πως το πραγματικό κόστος
υπερέβαινε τα 13 δισεκατομμύρια ευρώ.
Το ποσό
αυτό προσέγγιζε το 6% του ελληνικού ΑΕΠ.
Για να έχουμε μέτρο σύγκρισης: οι Αγώνες
του 1992 στη Βαρκελώνη στοίχησαν το 1,6%
του ισπανικού ΑΕΠ και εκείνοι του 2000
στο Σίδνεϊ, το 1,5% του ΑΕΠ της Αυστραλίας.
«Μα αυτό είναι λογικό, εάν αναλογιστούμε
πόσο μεγάλα ήταν τα ΑΕΠ των χωρών αυτών,
σε απόλυτα μεγέθη» θα παρατηρήσει
κάποιος. Σωστά. Μόνο που αυτή η παράμετρος
υπογραμμίζει πόσο εγκληματική ήταν η
σπατάλη – επίδειξη «εθνικού» νεοπλουτισμού
που χαρακτήρισε τους Αγώνες του 2004 και
στην οποία θα αναφερθούμε, σε αδρές
γραμμές, εν συνεχεία.
«Κύριε
Δούκα, αν συμβαίνουν όλες αυτές οι
υπερκοστολογήσεις, βουλιάζουμε»,
είπε στη Βουλή τον Δεκέμβριο του 2004 ο
τότε πρόεδρός της, Απ. Κακλαμάνης,
σχολιάζοντας τη λίστα με τα υπερκοστολογημένα
έργα, την οποία κατέθεσε ο υφυπουργός
Οικονομικών (Πέτρος Δούκας). Όλα αυτά
«κατόπιν εορτής»… Έστω κι αν η χώρα
ζούσε ακόμη στον εορταστικό απόηχο.
Πηγή:
Comments
Post a Comment