the unbalanced evolution of homo sapiens

του system failure Η επίσημη διακήρυξη της ηγεμονίας της Ευρωπαϊκής τραπεζοκρατίας, με την σφραγίδα Ντράγκι, είναι γεγονός. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα γίνεται ο απόλυτος κυρίαρχος, με την απεριόριστη αγορά κρατικών ομολόγων στην ευρωζώνη και οι τραπεζίτες της Φρανκφούρτης ετοιμάζονται για το μεγαλύτερο πάρτι τους. Όπως ήταν φυσικό, τα τραπεζοκρατούμενα ΜΜΕ, έσπευσαν - για άλλη μια φορά - να θριαμβολογήσουν. Στην ουσία, η απόφαση σημαίνει ότι η Ευρώπη προχωράει σε μια εσπευσμένη, εκβιαστική ομοσπονδιοποίηση, με όρους που υπηρετούν αποκλειστικά τον καταστροφικό νεοφιλελευθερισμό. Η ΕΚΤ μετατρέπεται σε μια ανάλογη Ευρωπαϊκή Fed , που σημαίνει ότι θα έχει τον απόλυτο έλεγχο της ροής χρήματος σε όλα τα κράτη της ευρωζώνης. Η υποτιθέμενη Ομοσπονδιακή τράπεζα των ΗΠΑ ( Federal Reserve ή εν συντομία Fed ), είναι αυτή που ελέγχει πλήρως την νομισματική πολιτική της χώρας και την ροή χρήματος, αν και βρίσκεται υπό τον έλεγχο μεγάλων ιδιωτικών τραπεζών. Είναι χαρακτηριστικό

by system failure Some big lies-cliché used by various centers in Greece and abroad, are aiming to serve specific interests and disorientate public opinion. Among the most frequently used big lies are: Big Lie No1: Exit from the euro currency . It is perhaps the most widely used lie from the bank-controlled centers in Greece and abroad since the beginning of the crisis. It is used extensively up to this moment as the top “argument” of intimidation. It is accompanied by highly catastrophic scenarios and seems that it had limited success in the recent Greek elections. It is directly connected to the threat of bankruptcy of the country and the threat of the domino-case across the eurozone. It is used professionally from the fully controlled media, with successive assurances from journalists, technocrats and government officials, that there is no matter of Greek exit from euro, among which are inserted every so often supposed “leaks” about potential exit, in order to keep

Η κουλτούρα της αγριότητας του νεοφιλελευθερισμού του Henry Giroux Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εισέλθει σε μια νέα ιστορική εποχή που χαρακτηρίζεται από μια αυξανόμενη από-επένδυση στο κοινωνικό κράτος, στα δημόσια αγαθά και στην αστική ηθική. Ζητήματα πολιτικής, ισχύος, ιδεολογίας, διακυβέρνησης, οικονομίας και πολιτικών αποφάσεων, περνάνε, χωρίς μεταμέλεια,   σε μια φάση συστηματικής από-επένδυσης από ινστιτούτα και πολιτικές που επεκτείνουν την διάλυση αυτών των δημοσίων σφαιρών που παραδοσιακά παρείχαν τις ελάχιστες προϋποθέσεις για κοινωνική δικαιοσύνη, διαφορετική γνώμη και δημοκρατική έκφραση.          Ο νεοφιλελευθερισμός, ή αυτό που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε καπιταλισμό-καζίνο,   έχει γίνει κάτι το φυσιολογικό. Αμετανόητος στην αξίωσή του για οικονομική ισχύ, αυτορρύθμιση, και επιβίωση ως ισχυρότερο σύστημα αξιών, ο νεοφιλελευθερισμός όχι μόνο υποσκάπτει την κουλτούρα που διαμορφώνει πολίτες με κριτική σκέψη και τις δημόσιες σφαίρες που θρέφουν αυτούς τους πολ

του system failure Οι καραμέλες-κλισέ που χρησιμοποιούνται από διάφορα κέντρα εντός και εκτός Ελλάδας, έχουν σαν στόχο την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων και τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης. Από τις πιο συχνά πλασαρισμένες καραμέλες κατά τη διάρκεια της κρίσης είναι οι εξής: Καραμέλα Νο1 : Έξοδος από το ευρώ . Πρόκειται ίσως για την περισσότερο χρησιμοποιημένη καραμέλα που πιπιλάν τα τραπεζοκρατούμενα κέντρα εντός και εκτός Ελλάδας από την αρχή της κρίσης. Χρησιμοποιείται κατά κόρον έως και αυτή τη στιγμή ως το κορυφαίο «επιχείρημα» εκφοβισμού. Συνοδεύεται από άκρως καταστροφολογικά σενάρια και φαίνεται ότι είχε περιορισμένη επιτυχία στην περίπτωση των πρόσφατων Ελληνικών εκλογών. Συνδέεται άμεσα με την απειλή χρεοκοπίας της χώρας αλλά και με την απειλή ντόμινο σε όλη την Ευρωζώνη. Χρησιμοποιείται εντέχνως από τα πλήρως ελεγχόμενα ΜΜΕ, με διαδοχικές διαβεβαιώσεις από δημοσιογράφους, τεχνοκράτες ή κυβερνητικούς αξιωματούχους, ότι δεν υπάρχει θέμα εξόδου της χώρας

του system failure Αν και το αποκορύφωμα της ομηρίας που ασκούν τα τραπεζικά καρτέλ πάνω στα κράτη και τους κρατικούς μηχανισμούς, ήταν η ανάδειξη, με συνοπτικές αντιδημοκρατικές διαδικασίες, των τραπεζιτών Παπαδήμου και Μόντι στις πρωθυπουργικές θέσεις Ελλάδας και Ιταλίας αντίστοιχα, μπορούμε, ρίχνοντας μια ματιά στη νομοθεσία, να καταλάβουμε γιατί τα τραπεζικά καρτέλ έχουν δεμένα χειροπόδαρα τα κράτη προκειμένου να εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα.   Με βάση τον κανονισμό λειτουργίας των Βασικών Διαπραγματευτών Αγοράς που αφορά την αγορά τίτλων Ελληνικού Δημοσίου, άρθρο 1 παρ.1, διαβάζουμε ότι:   Βασικοί Διαπραγματευτές Αγοράς (ΒΔΑ) ορίζονται χρηματοδοτικά και πιστωτικά ιδρύματα ή επενδυτικοί οίκοι των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή εξουσιοδοτημένα ως τέτοια σε άλλη δικαιοδοσία από εποπτική αρχή η οποία, κατά την κρίση του Υπουργού Οικονομικών και του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, επιβάλλει επαρκή εποπτεία/ καθεστώς προστασίας των επενδυτών , και επιλέγονται για να